اخبار مهاجرت به کانادا
کانادا پذیرای 500,000 مهاجر جدید در سال 2025 خواهد بود.
طرح سطوح مهاجرت به عنوان راهنمای مهاجرانی است که کانادا قصد دارد طی 3 سال آینده از آنها را پذیرش کند.
کانادا به تازگی برنامه سطوح مهاجرتی 2023-2025 خود را منتشر کرده است.
کانادا قصد دارد در سال 2023 ، 465000 مهاجر جدید را پذیرش کند.
این هدف به 485000 مهاجر جدید در سال 2024 افزایش خواهد یافت.
در سال 2025 به 500000 مهاجر جدید افزایش خواهد یافت.
کانادا با پذیرش بیش از 405000 مهاجر در سال 2021 رکورد تمام ادوار مهاجرتی خود را شکست و به دنبال پذیرش نزدیک به 432000 مهاجر در سال جاری است.
طرح سطوح مهاجرت به عنوان راهنمای تعداد مهاجرانی است که کانادا قصد دارد هر سال از آنها استقبال کند. اهداف مهاجرتی کانادا قدرتمند کردن اقتصاد، دوباره دور هم جمع کردن خانواده ها و کمک به پناهندگان است. این خبر تمام چیز هایی که لازم است شما در خصوص برنامه مهاجرتی کانادا بدانید را پوشش می دهد.
طرح سطوح مهاجرت به عنوان راهنمای مهاجرانی است که کانادا قصد دارد طی 3 سال آینده از آنها را پذیرش کند.
کانادا به تازگی برنامه سطوح مهاجرتی 2023-2025 خود را منتشر کرده است.
کانادا قصد دارد در سال 2023 ، 465000 مهاجر جدید را پذیرش کند.
این هدف به 485000 مهاجر جدید در سال 2024 افزایش خواهد یافت.
در سال 2025 به 500000 مهاجر جدید افزایش خواهد یافت.
کانادا با پذیرش بیش از 405000 مهاجر در سال 2021 رکورد تمام ادوار مهاجرتی خود را شکست و به دنبال پذیرش نزدیک به 432000 مهاجر در سال جاری است.
طرح سطوح مهاجرت به عنوان راهنمای تعداد مهاجرانی است که کانادا قصد دارد هر سال از آنها استقبال کند. اهداف مهاجرتی کانادا قدرتمند کردن اقتصاد، دوباره دور هم جمع کردن خانواده ها و کمک به پناهندگان است. این خبر تمام چیز هایی که لازم است شما در خصوص برنامه مهاجرتی کانادا بدانید را پوشش می دهد.
افزایش تعداد پذیرش مهاجران از طریق برنامۀ اکسپرس اینتری(Express Entry) و گزینش استانی (PNP)
اکثریت متقاضیان اخذ اقامت دائم از طریق برنامه های کلاس اقتصادی مانند برنامۀ سیستم اکسپرس اینتری یا از طریق برنامه های گزینش استانی (PNP) به کانادا مهاجرت می کنند.
تعداد پذیرش متقاضاین از طریق برنامۀ اکسپرس اینتری (متقاضیان اصلی، همسران و افراد تحت تکفل) به شرح زیر افزایش خواهد یافت:
82,880 در سال 2023
109,020 در سال 2024
114,000 در سال 2025
برنامۀ گزینش استانی یا همان PNP برنامه پذیرش پیشرو کانادا برای مهاجران طبقه اقتصادی باقی خواهد ماند و تعداد پذیرش مهاجران نیز به شرح ذیل افزایش خواهد یافت:
105500 در سال 2023
110000 در سال 2024
117500 در سال 2025
اکثریت متقاضیان اخذ اقامت دائم از طریق برنامه های کلاس اقتصادی مانند برنامۀ سیستم اکسپرس اینتری یا از طریق برنامه های گزینش استانی (PNP) به کانادا مهاجرت می کنند.
تعداد پذیرش متقاضاین از طریق برنامۀ اکسپرس اینتری (متقاضیان اصلی، همسران و افراد تحت تکفل) به شرح زیر افزایش خواهد یافت:
82,880 در سال 2023
109,020 در سال 2024
114,000 در سال 2025
برنامۀ گزینش استانی یا همان PNP برنامه پذیرش پیشرو کانادا برای مهاجران طبقه اقتصادی باقی خواهد ماند و تعداد پذیرش مهاجران نیز به شرح ذیل افزایش خواهد یافت:
105500 در سال 2023
110000 در سال 2024
117500 در سال 2025
پذیرش بالای مهاجران از طریق برنامۀ والدین و پدر/ مادربزرگ (PGP)
ادارۀ مهاجرت و شهروندی کانادا (IRCC) همچنین وظیفه دارد که خانواده ها را دوباره در کنار هم سر و سامان بدهد. پس از برنامه های کلاس اقتصادی، اسپانسرشیپ خانواده دومین مسیر مهاجرتی بزرگ برای اخذ اقامت دائم است که توسط برنامه سطوح مهاجرتی تعیین شده است. تحت برنامه های مهاجرت کلاس خانواده، متقاضیان برای اخذ اقامت دائم توسط همسر، شریک زندگی، فرزندان یا سایر اعضای خانواده، حمایت و اسپانسر می شوند.
کانادا همچنان به دنبال پذیرش بیش از 80,000 مهاجر جدید در سال از طریق برنامۀ اسپانسرشیپ همسر، شریک زندگی و فرزندان خواهد بود.
اهداف والدین و پدر/ مادربزرگ (PGP) در سال 2023 به 28500 افزایش می یابد، پس از آن در سال 2024 به 34000 و در سال 2025 به 36000 افزایش می یابد.
ادارۀ مهاجرت و شهروندی کانادا (IRCC) همچنین وظیفه دارد که خانواده ها را دوباره در کنار هم سر و سامان بدهد. پس از برنامه های کلاس اقتصادی، اسپانسرشیپ خانواده دومین مسیر مهاجرتی بزرگ برای اخذ اقامت دائم است که توسط برنامه سطوح مهاجرتی تعیین شده است. تحت برنامه های مهاجرت کلاس خانواده، متقاضیان برای اخذ اقامت دائم توسط همسر، شریک زندگی، فرزندان یا سایر اعضای خانواده، حمایت و اسپانسر می شوند.
کانادا همچنان به دنبال پذیرش بیش از 80,000 مهاجر جدید در سال از طریق برنامۀ اسپانسرشیپ همسر، شریک زندگی و فرزندان خواهد بود.
اهداف والدین و پدر/ مادربزرگ (PGP) در سال 2023 به 28500 افزایش می یابد، پس از آن در سال 2024 به 34000 و در سال 2025 به 36000 افزایش می یابد.
کاهش پذیرش متقاضیان در طبقۀ بشردوستانه
تعداد پذیرش مهاجران در طبقه بشردوستانه نیز یک سقف و اندازهای دارد. کانادا شهرت دیرینه ای در ارائه پناهندگی به افراد آواره ای دارد که از موقعیت های ناامن در کشورهای خود فرار می کنند.
کانادا در حال حاضر به دلیل تلاش های مداوم خود برای تکمیل چندین کمپین مانند استقبال از 40,000 پناهنده از افغانستان، به دنبال نائل شدن به اهداف والای بشردوستانۀ خود است که تعهد تام و خدشهناپذیری به اجرا و عملیاتی کردن آن دارد.
هدف کلی کانادا در پذیرش مهاجران، تعداد 76000 پذیرش جدید به صورت مجزا در هر یک از سال های 2023 و 2024 خواهد بود و این تعداد پذیرش قبل از کاهش مهاجران به 72750 هزار نفر در سال 2025 خواهد بود.
همین امر در مورد پذیرش مهاجران از طریق طبقۀ بشردوستانه نیز صدق می کند که از 16000 نفر در سال 2023 به 8000 نفر در سال 2025 تقلیل خواهد یافت.
تعداد پذیرش مهاجران در طبقه بشردوستانه نیز یک سقف و اندازهای دارد. کانادا شهرت دیرینه ای در ارائه پناهندگی به افراد آواره ای دارد که از موقعیت های ناامن در کشورهای خود فرار می کنند.
کانادا در حال حاضر به دلیل تلاش های مداوم خود برای تکمیل چندین کمپین مانند استقبال از 40,000 پناهنده از افغانستان، به دنبال نائل شدن به اهداف والای بشردوستانۀ خود است که تعهد تام و خدشهناپذیری به اجرا و عملیاتی کردن آن دارد.
هدف کلی کانادا در پذیرش مهاجران، تعداد 76000 پذیرش جدید به صورت مجزا در هر یک از سال های 2023 و 2024 خواهد بود و این تعداد پذیرش قبل از کاهش مهاجران به 72750 هزار نفر در سال 2025 خواهد بود.
همین امر در مورد پذیرش مهاجران از طریق طبقۀ بشردوستانه نیز صدق می کند که از 16000 نفر در سال 2023 به 8000 نفر در سال 2025 تقلیل خواهد یافت.
استراتژی مهاجرت کانادا
سیاست مهاجرتی حال حاضر کانادا در دهه 1980 شکل گرفت. در آن زمان، دولت کانادا چندان آیندهنگر نبود و اغلب اهداف مهاجرتی خود را بر اساس ضروریات اقتصادی آن روز پیگیری می کرد.
در سال 1984، کانادا پذیرای کمتر از 90000 مهاجر بود. در دهه 1990، دولت کانادا تحت نظر حزب محافظه کار، کمبود قریب الوقوع نیروی کار را تشخیص داد و اهداف مهاجرتی خود را به 250000 مهاجر دائم جدید در مدت 8 سال افزایش داد.
دولت لیبرال بعدی کانادا بر پایۀ این اهداف بنا شد، اما به دلیل رکود اقتصادی در کشور شروع به تأکید بیشتر بر دعوت از مهاجران تازهوارد از طریق کلاس طبقۀ اقتصادی و کاهش سهمیۀ بشردوستانه شد.
کانادا تا زمانی که دولت لیبرال فعلی در سال 2015 قدرت را در دست گرفت، سالانه پذیرای 260000 مهاجر بود. این رقم به 300000 نفر افزایش یافت و به دنبال آن 340000 نفر درست قبل از شروع پاندومی کووید-19 در سال 2020 نیز افزایش یافت.
بسته شدن مرزها و سایر محدودیتهای مسافرتی در سال 2020، رسیدگی به درخواستها را برای IRCC دشوار کرد. با این حال، کانادا از هدف مهاجرتی خود در سال 2021 فراتر رفت و رکورد بیشترین اقامت دائم دعوت شده در یک سال را با 405000 نفر را شکست. این اهداف از طریق برنامه تجربۀ کانادایی (CEC) و برنامههای گزینش استانی (PNP) به دست آمد.
کانادا در حال حاضر در یک دوره منحصر به فرد زمانی به سر میبرد که در آن کمبود نیروی کار در کنار نزدیک به یک میلیون شغل خالی وجود دارد. هر دو عامل محرک در افزایش پذیرش مهاجران به کشور است.
کمبود نیروی کار بیشتر تحت تأثیر نرخ پایین زاد و ولد است که 1.4 کودک به ازای هر زن است که یکی از پایین ترین نرخ های تولد در جهان است. با توجه به افزایش طبیعی آهسته جمعیت (تعداد تولدها هنوز از تعداد مرگ و میرها در هر سال بیشتر است)، مهاجرت به زودی تنها راهی برای رشد جمعیت و نیروی کار کانادا خواهد بود. مهاجران تازهوارد همچنین برای حفظ یک پایه مالیاتی قوی مورد نیاز هستند، که عاملی کلیدی در تلاشهای کانادا برای ارائه خدمات ضروری مانند آموزش و مراقبتهای بهداشتی است.
کانادا یکی از مسنترین جمعیتهای جهان را دارد. تقریباً 9 میلیون نفر یا تقریباً یک چهارم جمعیت این کشور تا سال 2030 به سن بازنشستگی خواهند رسید. این امر باعث کمبود فوری نیروی کار در تمام بخشهای اقتصادی خواهد شد.
دولت باید طبق قانون مهاجرت و حفاظت از مهاجران (IRPA)، که قانون اصلی مهاجرتی کانادا است، هر سال برنامه سطوح مهاجرتی خود را تا اول ماه نوامبر اعلام کند. با این حال، برنامه سطوح مهاجرت 2022-2024 دومین برنامه اعلام شده در سال 2022 بود، اولین مورد در فوریه پس از آخرین انتخابات فدرال در 20 سپتامبر 2021 رخ داد و باعث شد که اعلام سال 2021 به تعویق بیفتد.
سیاست مهاجرتی حال حاضر کانادا در دهه 1980 شکل گرفت. در آن زمان، دولت کانادا چندان آیندهنگر نبود و اغلب اهداف مهاجرتی خود را بر اساس ضروریات اقتصادی آن روز پیگیری می کرد.
در سال 1984، کانادا پذیرای کمتر از 90000 مهاجر بود. در دهه 1990، دولت کانادا تحت نظر حزب محافظه کار، کمبود قریب الوقوع نیروی کار را تشخیص داد و اهداف مهاجرتی خود را به 250000 مهاجر دائم جدید در مدت 8 سال افزایش داد.
دولت لیبرال بعدی کانادا بر پایۀ این اهداف بنا شد، اما به دلیل رکود اقتصادی در کشور شروع به تأکید بیشتر بر دعوت از مهاجران تازهوارد از طریق کلاس طبقۀ اقتصادی و کاهش سهمیۀ بشردوستانه شد.
کانادا تا زمانی که دولت لیبرال فعلی در سال 2015 قدرت را در دست گرفت، سالانه پذیرای 260000 مهاجر بود. این رقم به 300000 نفر افزایش یافت و به دنبال آن 340000 نفر درست قبل از شروع پاندومی کووید-19 در سال 2020 نیز افزایش یافت.
بسته شدن مرزها و سایر محدودیتهای مسافرتی در سال 2020، رسیدگی به درخواستها را برای IRCC دشوار کرد. با این حال، کانادا از هدف مهاجرتی خود در سال 2021 فراتر رفت و رکورد بیشترین اقامت دائم دعوت شده در یک سال را با 405000 نفر را شکست. این اهداف از طریق برنامه تجربۀ کانادایی (CEC) و برنامههای گزینش استانی (PNP) به دست آمد.
کانادا در حال حاضر در یک دوره منحصر به فرد زمانی به سر میبرد که در آن کمبود نیروی کار در کنار نزدیک به یک میلیون شغل خالی وجود دارد. هر دو عامل محرک در افزایش پذیرش مهاجران به کشور است.
کمبود نیروی کار بیشتر تحت تأثیر نرخ پایین زاد و ولد است که 1.4 کودک به ازای هر زن است که یکی از پایین ترین نرخ های تولد در جهان است. با توجه به افزایش طبیعی آهسته جمعیت (تعداد تولدها هنوز از تعداد مرگ و میرها در هر سال بیشتر است)، مهاجرت به زودی تنها راهی برای رشد جمعیت و نیروی کار کانادا خواهد بود. مهاجران تازهوارد همچنین برای حفظ یک پایه مالیاتی قوی مورد نیاز هستند، که عاملی کلیدی در تلاشهای کانادا برای ارائه خدمات ضروری مانند آموزش و مراقبتهای بهداشتی است.
کانادا یکی از مسنترین جمعیتهای جهان را دارد. تقریباً 9 میلیون نفر یا تقریباً یک چهارم جمعیت این کشور تا سال 2030 به سن بازنشستگی خواهند رسید. این امر باعث کمبود فوری نیروی کار در تمام بخشهای اقتصادی خواهد شد.
دولت باید طبق قانون مهاجرت و حفاظت از مهاجران (IRPA)، که قانون اصلی مهاجرتی کانادا است، هر سال برنامه سطوح مهاجرتی خود را تا اول ماه نوامبر اعلام کند. با این حال، برنامه سطوح مهاجرت 2022-2024 دومین برنامه اعلام شده در سال 2022 بود، اولین مورد در فوریه پس از آخرین انتخابات فدرال در 20 سپتامبر 2021 رخ داد و باعث شد که اعلام سال 2021 به تعویق بیفتد.